In januari 1999 heb ik een cursus "Bronsgieten" gevolgd bij "CREJAT" in Alkmaar. Ik heb daar een ballerina en een zittend vrouwtje gemaakt. Het was een erg leuke cursus en heb ontdekt wat er allemaal bij komt kijken om een bronzen beeldje te maken.

Eerst moest er een beeldje in "was" gemaakt worden. Daarna werden er aangietkanalen en ontluchting- kanalen aangebracht en vervolgens ging het in de bekisting, zie hieronder.

Nadat de bekisting helemaal dichtgemaakt was, werd er aan de buitenkant een mengsel van gips en klei op gesmeerd, zodat er later geen gipsmengsel meer doorheen kon komen, zodra de bekisting gevuld werd met vloeibare gipsmengsel.

Op de foto hierboven ben ik bezig met het dichtmaken van de onderkant van de bekisting.

Daarna werd er een emmer met vloeibaar gips gegoten in de bekisting waar ik mijn beeldje van "was" in had staan. Helaas was het soms te zwaar voor mij en was ik dan even afhankelijk van anderen.

Toen het wassen beeldje eenmaal onder het gipsmengsel verstopt zat, moesten er weer allerlei lucht- en aangietkanaaltjes worden aangebracht.

  

Bovenop dit stuk gips, ook wel het "ei" genoemd, werd rondom nog eens een dammetje van gipsmengsel van zo'n 15 cm hoog gemaakt.

Als laatste moest het gips-ei met staaldraad omwonden worden.

Daarna ging het naar de bronsgieterij te Oudorp en ging het grote ei de oven in. Door de enorme hitte smolt het "wassen beeldje" en bleef er een mal over. Deze mal werd vervolgens vol met brons gegoten en kwam het brons tot in de ontluchtingsgaten. Daarna moest het geheel weer afkoelen. Het "ei" waar het wassen beeldje in zat en later met brons werd gevuld, werd gebroken en het bronzen beeldje kwam te voorschijn.

Dit beeldje was helemaal ruw en er zaten allerlei oneffenheden op en aan zoals stukjes brons van de ontluchtingskanalen. Die moesten er af gezaagd worden.

Dan volgt het schuurwerk. Eerst het grove werk met basterd- en zoetvijlen. Daarna heb ik het nog met schuurpapier tot aan de polijstkwaliteit geschuurd.

Om het beeldje een kleur te laten krijgen, heb ik het beeldje gepatineerd. Hiertoe werd het beeldje verwarmd en afhankelijk van de gewenste kleur met een chemische stof bewerkt.

Het eindresultaat: een prachtig beeldje!

Van klei heb ik ooit een schrijvende hand gemaakt. Eigenlijk symbolisch gezien mijn eigen hand, omdat ik zoveel schrijf en zoveel doe met mijn handen. Ik heb altijd veel pijn in mijn handen en ik vond het daarom zo fijn om een schrijvende hand te maken voor het geval mijn handen het ooit laten afweten.

Later heb ik deze hand van klei naar de bronsgieterij gebracht. Er is eerst weer een mal van gemaakt en nu heb ik deze hand ook van brons. Heel mooi!
Mijn man heeft voor mij de laatste afwerking (vijlen, schuren, polijsten en patineren) gedaan, omdat het afwerken op dat moment voor mij te zwaar was.